Thailand, Bangkok
28 november 2012 - Bangkok, Thailand
Bangkok & Loi Krathong festival
23 november t/m 29 november.
Jaaaa........ Dan wordt je opeens wakker in Bangkok! :-)
In de taxi op weg naar ons hotel merkte ik al dat je maar gewoon de chauffeur moet vertrouwen, want van zelf mee op letten in het verkeer wordt je bang van! Er lijkt geen logica te zijn in verkeersregels, alhoewel ze wel stoplichten hebben. Fietsers, scooters, tuc tuc's, auto's en bussen op wel iedere centimer van de straat, die allemaal haast lijken te hebben.
Ookal is Azië heel anders, voor mij onverstaanbare taal, chaos, 'minder luxe', toch voel ik me al thuis. Ze zijn zo aardig!
Onder andere Mr. Thai die voor ons onze activiteiten wil boeken. Hele vrolijke man die zijn stressvolle baan met veel plezier (lachen om alles) en vooral 'langzaam' doet.
Nadat we een leuke planning hadden gemaakt moesten we dan gaan afrekenen. Wij als Nederlanders moeten dan toch echt proberen er wat vanaf te praten. Maar Mr. Thai zit al met z'n handen in het haar en wrijft over z'n buik. 'No no no' zegt ie met een soort van slappe lach en pretoogjes, 'No no, loosing company, loosing weight'! En maar weer lachen, zodat we daar uiteindelijk alle 3 met de slappe lach zaten en elkaar maar weer verbaasd aankijken en weer lachen, heel komisch dus!
Om maar niet te beginnen over zijn uitbeelding hoe een Full Moon party in zijn werk gaat, waar we ook helemaal in een deuk van lagen!
Kortom ben je een keer in Bangkok, ga dan even langs bij Mr. Thai! Soort van lach therapie :-)
Ons hotel heeft een zwembad op het dak waar we wel gebruik van hebben gemaakt :-) Zo gek dat wanneer je vertrekt je winterjas nog aan hebt en de volgende dag in je bikini aan het zwembad ligt.
Ook wanneer je aan de andere kant van de wereld bent en dat je dan toch ook daar weer een bekende tegen komt! Een vriend van mijn broer, zag ik op het terras in Bangkok, leuk!!
S avonds gingen we dan de straatjes van Koa Sam Road bekijken. Allemaal kleine kraampjes met eten, kleding, sieraden en door iedereen wordt je wel benaderd. Het meest opvallende is de benadering voor een tuc tuc s avonds!
Eerst is het van 'tuc tuc?' en daarna 'ping pong show?' Met de mond maken ze dan van die pingpong geluiden, waar je automatisch al een stap vooruit zet.
Maarrrrr ze zeggen als je dan in Bangkok bent, moet je het wel eens gezien hebben. Wij dus met 2 anderen in een tuctuc scheuren we dan 'eindelijk ' naar een pingpong show!
In een woord, grose!!
Ik zal er verder niet al te diep op in gaan haha. Wat heb je allemaal nodig voor een feestje? Feesattributen. Nou die stop je allemaal in een 'kijkdoos' en die worden een voor een tevoorschijn getoverd. Beetje Hans Klok, maar dan anders! ;-) kan ook weer van de Bucket list af ;-)
Maar Bangkok heeft toch ook hele mooie kanten!
Overdag hebben we een fietstocht gedaan van 5 uur, waar je echt door de stad fietst maar ook door de kleine straatjes. (Ze rijden/fietsen hier tussen al de drukte en chaos ook nog eens links. )
In al die kleine straatjes werden alle voorbereidingen voor het eten gedaan. Dus dan rook het echt heel lekker en dan stonk het opeens weer zo erg dat je je adem in moest houden! Er waren allemaal Thaise mensen hard aan het werk. Sommige leken alleen een verzamelplaats te hebben met rommel en andere waren weer heel netjes. Dat zag je dan ook weer aan de mensen zelf, of ze zagen er verzorgd uit of ze zagen er heel onverzorgd uit.
Daarna staken we met een boot plus al onze fietsen erop het water over, met een flinke snelheid! Daar gingen we een beetje de achterbuurten van Bangkok in zagen we veel verschil in huizen. Van mooie houten, geschilderde huisjes tot afgebroken, afgebrande huisjes. Overal hier lopen honden, wilde honden. normaal vind ik het lieve beestjes, maar deze laat ik liever met rust. Ze hebben schurft of wonden van het vechten met andere honden.
Natuurlijk zou het niet verrassend zijn als ik vertel dat we de groep op een gegeven moment kwijt waren en Maartje en ik verdwaald waren!
Gelukkig kwam er een Thai ons achterna en zei dat hij de groep 'die' kant op zag gaan. zo waren we precies op tijd voor het eten en konden we meteen aanschuiven, timing :-)
Na het eten zijn we nog naar een Tempel gegaan en hebben we 3x aan de grote bel gebeld voor geluk! (Alsof we dat niet genoeg hebben)
28 november. Loi Krathong festival.
Loi Kratong is het Thaise feest van het licht. Dit feest wordt op de avond van de volle maan in november gevierd.
Als de maan opkomt, verzamelt iedereen bij de rivier, kanalen en meren waar lampionnen van bladeren in het water worden gelegd. Je Krathong (zorgen) in het water 'loi' (drijven). De wegdrijvende lichtjes nemen het ongeluk mee.
Een 'Krathong' is een bootje, meestal in de vorm van een lotusbloem, gemaakt van bananenbladeren met daarbij een kaars, wierookstokjes en wat Thais muntgeld.
Hoe verder de 'Krathong' wegdrijft en hoe langer de kaars blijft branden, hoe meer voorspoed en geluk in de toekomst.
Het is eigenlijk ook de bedoeling om een pluk haar en een nagel af te knippen.
Overal was het versiert met mooie sfeervolle lichtjes, van de winkeltjes tot aan de brug alles was versierd en er werd live muziek gespeeld en zoals gewoonlijk veel eten en vuurwerk!
Alle twee hadden we bij een oud vrouwtje een mooi bloemstukje gekocht en er kwam al snel een oude man naar ons toe, die met een soort van vishengel onze bloempjes (met wens) op het water liet drijven.
We hadden bedacht om niet ook nog eens een wensballon in de lucht te doen, want dat hadden we al op ons afscheidsfeestje gedaan. Er zijn hier ook zoveel verschillende manieren om geluk te vragen of wensen te doen. Dat ze daar boven misschien zullen denken, 'hè Heb je die 2 daar nou alweer??!' Alsof we niet al van geluk mogen spreken dat we hier alleen al zijn en wat we gaan doen, dat we ook nog eens hun geluk gaan opofferen.... Neeee
we hebben het maar mooi bij ons bloemstukje houden :-) en genoten van het festival!
Het was Echt mooi om eens mee te maken! Dat ze van een drukke stad ineens zo'n rustige sfeervolle gezellige stad kunnen maken. Iedereen blij met bloemetjes, kaarsen en muziek.
S avonds lagen we op bed met de gordijnen open. Ik staar naar buiten en zag alleen maar wensballonnen de lucht ingaan, zo mooi! Ik tik halfslapende Maartje aan van Wow moet je kijken! Zo hebben we allebei uit het raam staan kijken, ze bleven maar naar boven dwarrelen er waren wel honderden wensballonnen in de lucht. Echt bijzonder.
Kijk maar eens naar de foto's :-) die ga ik zo snel mogelijk uploaden!
Hierna staat Ayuthaya en Chang Mai op de planning.
Ik zeg volop genieten en tot de volgende ping pong ;)
Dikke kus
Wat een mooie reisverhalen! Echt geweldig om te lezen!
Ga het helemaal volgen.Heel veel plezier en lekker genieten!
Doei